Ayağa Yeniden Kalkış

Vakit doldu diyorlar, ama kim farkýnda?
Kalabalýklar arasýndaki yalnýzlýk, içimizi yavaþça sarýyor.
Zaman mý yetmiyor, yoksa cesaretimiz mi kýrýldý?
Köyün meydaný bomboþ, sesimiz yankýlanmýyor artýk,
Bir zamanlar yankýlanan ezanlar, mýrýldanan imamlar...
Ýmanýmýz mý tükendi, yoksa yüreðimiz mi soðudu?
Her soruyla birlikte içimize daha fazla çekiliyoruz,
Ama cevabý biliyoruz, hissediyoruz derinlerde;
Biz sustukça, dünya sessizleþiyor.

Bir vakit, derviþler köyleri dolaþýr, gönülleri ýsýtýrdý.
Þimdi kim kaldý vicdanýyla konuþan?
Patronlar kasa baþýnda, amirler masa baþýnda,
Her biri kendi krallýðýnda, kendi köþesinde...
Vicdanýmýz mý kayboldu, yoksa biz mi kaçýyoruz ondan?
Her gün biraz daha derinleþiyor bu boþluk,
Gözlerimiz göremez oldu gerçekleri.
Ama hala içimizde bir ses var,
Hatýrlatýyor, bizi çaðýrýyor: "Hala zaman var."

Okuyanlar, yazanlar, düþünenler...
Nerede kaldý o eski cesaret?
Adalet için sesini yükseltenler, meydanlarda sözü olanlar...
Dadaloðlu’nun mirasý ozanlar nerede?
Þimdi sadece bir avuç insan kaldý meydanda,
Dilimiz mi tutuldu, yoksa korkak mýyýz?
Sorular bitmez, cevaplar ise derinlerdedir.
Belki de bu sessizlik, yeniden doðuþun bir habercisidir…

"Bana ne?" dedikçe kaybettik,
Evlerimiz yýkýldý, kalplerimiz soðudu.
Ýþgal altýndaki evlerin sesini duymayan kulaklar,
Gözlerini kapatan yürekler...
Ama hala umut var…
Her adýmda, her çýðlýkta, yeniden doðan bir inanç,
Ayaða kalkma zamaný geldi,
Yeter yatýp beklediðimiz,
Dermanýmýz hala içimizde saklý;
Tek yapmamýz gereken, onu yeniden bulmak…

Sahte Kahramanlar ve Sahte mücahitlere sözümüz var,
Cihad nedir bilmeyen, ama dillerinden düþürmeyenlere...
Nerede kaldý adalet için mücadele?
At sýrtýnda yiðitler misali,
Er meydanýna çýkanlar nerede?
Yürekler meydaný terk etti mi, yoksa hala var mý savaþanlar?
Sorular uzar gider, ama cevabý çok net;
Meydanlar bizimdir,
Cesaret bizimdir,
Ýnandýðýmýz her þey hala içimizdedir…

Bahadýr Hataylý/22.10.2024/14.50/Namazgah/ÝST

Sosyal Medyada Paylaşın: