Küskün Gülüşler

Sanki eski bir masaldan dökülür sesler,
Anlamýný yitiren o küskün yankýlar.
Birbirine karýþýr rüyalarla gerçekler,
Uzak bir denizden sahile vurmuþ gibi,
Yüreðin sakladýðý gizli bir ah çekiþ...

Sevdanýn dokusu silinirken avuçlardan,
Sabýrsýz bakýþlarla kayboldu zaman,
Birbirine yaslanan hayaller boþa düþtü,
Hüzün savurdu hepimizi bir yana,
Bir sevda türküsü kaldý, gözyaþýyla yoðrulan...

Toprak kokusu çekilmedi daha,
Yarým kalmýþ aðýtlar göðe yükselirken,
Gök gürledi, yýldýzlar göz kýrptý,
Bir sevdanýn yasýný tuttu þehirler,
Kimse durup dinlemedi yürekler daðlanmýþken...

Sert kayalar ayýrdý elleri,
Bir sevda ile yüreði,
Arada kaldý kýrýk bir dal gibi,
Yýldýzlar bile kayýtsýz kaldý bu sonbahara,
Sevdanýn harýysa hep devam etti yanmaya...

Mevsimlerden yalnýzlýk düþtü þehrimize,
Yollar kapandý, kalbimizde açýlan çukurlar,
Gökteki bulutlar bile kavuþamadý yere,
Bir aþkýn gölgesinde saklý kaldý son sözler,
Kanayan bir yara oldu bu sözler yüreðimizde...

Bahadýr Hataylý/22.10.2024/09.10/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: