bir insanýn çýðlýðý her insanýn dudaðýna borçtur
bir insanýn düþüþü diðerlerinin ayaðýnýn ucunda uçurumdur
bir insanýn yarasý tüm insanlarýn tenini çiziktir
birlikte kanar insanlar
beraber yanarlar
rüyasýna uyansýn diye
rüya halinin kendine özgü olmadýðýný duysunlar diye
rüyasýnda uyuduklarýný anlasýnlar diye
görülen rüyaya yattýklarýný bilsinler diye
umulmadýk bir sürpriz bu
bir ihsanýn ortasýnda bulunuþ bu
þaþkýnlýk ve hayretler içinde
gözlerin gördüðünü gönlün sevmesi
kýzýl þafaklar gibi sözlerin heveslere sinmesi bu
yýldýzlarýn secde ettiði kardeþe niye tuzak kurulur ki
herkese yetecek kadar yýldýz vardý oysa
güneþ ve ayýn bir kardeþe pervane olmasý
niye çekilmez olsun ki
azaltmýyor ki güneþten ve aydan payý
niye rüyayý kendine saklasýn ki
uyuduðunu fark etmeyen,
rüya düþkünlerine göreydi sözler
herkese gizlice dendi
herkesin derdi gizliceydi
rüya görmek, uykuya kanmaktý
rüya görmek uyuduðunu unutmaktý
rüya görmek, uykuyu uyutmaktý
uykuya duranlar
uyanana kadar uyuduklarýný bilmeyecekti
uyandýklarýnda uyuduklarýný göreceklerdi
geç kaldýklarýna yanacaklardý
önce kardeþlerinin eliyle kuyuya atýlacaktý
kardeþlik hiçe sayýlacaktý
sonra uzak gurbetlere sürülecekti
baba ocaðýndan ayrý düþecekti
kader çizgisinde akacaktý nefesleri
sen yusuf ol yeter ki
kuyu da aziz olur
sayende mýsýr da..
düþtüðün yolda
düþmüþlerin ellerinden tut yeter ki
redfer