sabahýn serinliðinde
gerinen aðaçlarý saran rüzgârlarýn
nefes hoþluðu yayýlmýþ etrafa
bendeyse
yavru bir kirpinin büzülüþü
dudaðý karýncalanan günün
geliþindeyse dumansý
huysuzluk
biliyorum ki
çözümlenecek bir sürü problem
nerden baþlasam oradan eksilecek aslýnda
bu umarsýz hayatýn içinde sürekli
yuvarlanmaktan debelenmekten
bittim
dünyanýn bu arsýz telaþý
bitip tükenmeyen zamparalýðý
üç günlük ömrünse acýyla kederle gamla
tütsülenen zamanlarýný düþünürsek
insanýn topraða dönme hevesi neden
bu kadar çok körükleniyor
anlaþýlýr
devamlý
ölüm ve doðum med-cezirlerinde
boðulan insanýn ruh durumuysa hep iniþli çýkýþlý
her gün baþka bir sýkýntýyla daðýlan insan
kýyýya çarpan dalgalarýn sarp kayalýklarda
ufalanýp damla damla parçalanýþý
gibi eksilir her gün
haydi kolaysa umursama
takma dünya’yý baþýný salla geç olmuyor iþte
illa ki týrnaklarýnla kazýyorsun geleceðinin inþa duvarlarýný
gece gündüz çalýþýp bir þeyler üretmek bir þeyler
baþarmak istiyorsun
sonra
gelen yýkýcý darbelerin sürpriziyle yýkýmlara sürükleniyorsun
ne istikamet kalýyor ne de hedef
vazgeçiyorsun
iþte olan bu
devamlý hayatý baþa sarmaktan
insan yorgun
insan bezgin insan bitkin
insan isteksiz amaçsýz
mutsuz
bunlarý karamsarlýk saymayalým
yalan dünyanýn düpedüz gerçekleri iþte
bana hep mutlulukla kutsanmýþ bir yaþam
varsa gösterin
gösterin de
saçýmý baþýmý yolayým beceriksizliðime tüküreyim
yaþamýn dayanýlmaz bir büyüsü yok aslýnda dayanýlmaz
bir çaresizliði var
beyhude çýrpýnýþlar gereksizdir
içinde eskidiðimiz ömrü önce rüzgârlar alýr estirir
yaðmurlar bulur yýkar topraksa önce sarýlýr
sonra yutar
peþi sýra koþtuðumuz aylar yýllarýn
sonrasýnda gelir sayýlý günler
öylece geçer gidersin
kimsin nesin esamen bile okunmaz
zamanla hücren bile hatýrlanmaz unutulursun
u n u t u l u r s u n
..............
ayþe uçar
29092024
08:17