Daha Mutluydum
Daha Mutluydum
Ne diye baðladýn kendine beni!
Bir hâl oldu bana, þaþýrdým yönü.
Aðla aðla bitmez gözümün kaný,
Ýnan ki aldýðým her nefes zulüm,
Yoluma çýkmasan daha mutluydum.
Ne çok yaþanacak hayalim vardý,
Peþine düþtüðüm masalým vardý,
Daha yürüyecek çok yolum vardý.
Nazýnla bitirdin hepsini zalim,
Yoluma çýkmasan daha mutluydum.
Saçlarým aðardý, zaman geç oldu,
Aþta köleliðim yüz yýlý buldu.
Artýk azat etsen benden ne kaldý?
Vallah acýnacak þu benim hâlim,
Yoluma çýkmasan daha mutluydum.
Aðrýlarým hergün kapýmý çalar,
Kabir de çaðýrýr bak azar azar.
Azrail süneþik bir de o kadar,
Lâkin korkmuyorum, nedir ki ölüm!
Yoluma çýkmasan daha mutluydum.
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.