MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

AŞKALE AŞKIN KALESİ
Zekeriya Maral

AŞKALE AŞKIN KALESİ




Karasuyla aktý gitti,
Ömür aðacýmýzdan dökülen yapraklar.
Aktý su gibi ömrümüzle hatýralar,
At gölünde kayboldu asude gençlik
Kara çalýnýn meyvesi lilik tadýnda,
Buruk sevdamýzý ayaza verdik.

Kaban Daðý’nýn eteðinde,
Mermi toplayan çocuklar...
Kolye yapardý eritip kurþununu,
Takardý boynuna genç kýzlar,
Yeþeren umutlarla...


Bir zamanlar rüzgarlar seni taþýrdý.
Yarpuz taþýyan meltemler,
Yýlancýkta yaban tezeði toplardý.
Salýnýrdý alaca kargalar, kavak aðaçlarýnda.
Tanýdýktýn aþinaydýn,
Kimsesiz kuþlara aþiyandýn.

Ýkilmlere mevsimlere uzak yerlere,
Þaha kalkmýþ dor atlarýn üzerinde,
Vakurla dirayet taþýyandýn.
Tozlu ve karlý yollarda
Boz ihramlý nenemdin,
Öküz arabasýyla mermi taþýyandýn...

Poyrazlarla yarýþan þahbazlarý gördüm.
Sonra ayakkabýsýnýn topuðuna basan,
Kaytan býyýklý abýgýlarý...
Aðabeyleri yani...
Týrýntazdýlar... Adam ol derlerdi.
Limonlu çayýn limonunu yerlerdi.
Barbaþýnda sallanan mendilleri,
Yolladýlar atlarýn ardýndan.
Atlar terlerdi...
Abýgýlar Ýçerlerdi...
Sonra topluca tövbe ettiler.

Onlar çekip gittikten sonra,
Ben çok deðiþtim...
Sanýrým görselerde tanýmazlar.
Ýþte tanýdýk bir güruh,
Simalar aþina ama seçemiyorum.
Çimentonun tozundan,
Gün ýþýðý kirli camlardan geçmiyor,
Geçemiyorum...

Topraðý dinle dediler,
Yerin perçeminde, tepenin baðrýnda,
Duyarsýn atlarýn ayak sesini...
Gelenmi var gidenmi?..
Dayadým can kulaðýmý göðün baðrýna
Bu yýldýzlar tanýr Aþkaleyi.
Bir ses duyulmuyor vefaya dair,
Yaralý kaban daðý...

Ruhum sýkýlýyor
Tahrip edilmiþ ruhlar karþýsýnda.
Atlar rüzgarý gönderin ruhuma,
Atlar tanýyýn beni alýn sýrtýnýza;
Müjde verin tepelerden bozkýrlardan,
Büklerden, Kop Daðýndan, Cecandan.

Türküler, kanýksadýðýmýz deðil þimdi,
Kýrýldý baðlamanýn bam teli.
Aþkale’ye aþkýn kalesi,
Ýlahi aþkýn kalesi demiþ bir veli.
Kader...
Þimdi bir Ýlahi naðme duyulur,
Ötelerden, tövbekarlardan...
Saba makamýnda ezan sesiyle,
Efsunlanýr eþya, solgun yürekler.
Bunada þükür...
Giden gitti maddi manevisiyle
Olsun!.. Olsun!.. Memleketimdir...
Kalan saðlar, karlý daðlar bizimdir...

Zekeriya Maral

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.