Adamı Satıveriyor
Zamane insaný hayli deðiþik;
Adamý bir anda satýveriyor.
Anlam veremedim, nasýl kiþilik?
Kýrýp bir kenara atýveriyor.
Dijital dönemde kalite kalktý
Bulutsuz havada þimþekler çaktý
Dost yüzüne deðil, cebine baktý;
Helâline haram katýveriyor
Ne eski dostluk var, ne ahte vefa
Güzelim hasletler tüm kalktý rafa
Benimle bir türlü uymuyor kafa
Kaþlarýný hemen çatýveriyor
Ýnsan bir bilmece, çözmek cidden güç
Kavun deðil ki bu olgununu seç
Ayran bile olsa üfleyerek iç
Kart horoz vakitsiz ötüveriyor
Ömrün yetmez anlamaya çalýþsan
Ahlâki deðildir sende alýþsan!
Tutmak mümkün olmaz peþinden koþsan
Karanlýk noktada yitiveriyor
Doðru, yanlýþ her tarakta bezi var
Cambazlýkta can çýkaran tezi var
Merhamet yok, þer yollarda izi var
Hak denince sana batýveriyor
Gözün olmasa da kör kuruþunda
Bir el uzat desen, durur karþýnda
Gerek olduðunda yaný baþýnda
Ýt mantarý gibi bitiveriyor
Taðþiþe uðradý bozuldu kumaþ
Kulaklarda küpe, amerkan týraþ
Verdiðin söz nerde kaldý arkadaþ,
Dedin mi çamura yatýveriyor
Dostluk kervanýna nazar dokundu
Bir bir tükendiler, selâ okundu
Çað, altýn tas ile zehiri sundu
Alýp yar baþýndan itiveriyor
Kimi kimliksizler düzene uydu
Çapsýzlarýn koltuðuna göz koydu
Millet ihanete, çileye doydu
Eliyle baþýný tutuveriyor
Mehmet Postallý / 2024
Uç kiþilikleri eleþtiriyoruz, asil insanlar alýnmasýn, lütfen. Selâm, sevgi ve dua ile...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Postallı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.