gidecek olsam uyandýrýlýyorduk biri bahar þarkýsý der durur içimize nice seneler böyle yok oldu anladým ýslak kaldýrýmlarýn yalan söylediðini kapýmý hep açýk tuttum ölüme
içimi geniþleten zamanýn korkusu biraz aðlasam inanýyorum hemen bulutlar bu gün güneþi göstermedi deðil mi ya yarýn içim uçurtmalara kapýlýrsa
kelimeler sevgileri karþýlamýyorsa uçurumlara baðýrýrým bende tam düþerken yüzünü yavaþlatýrým sonra ne çýkarsa bahtýma
el ayak örümcek aðý kalplere fýsýldayan deniz yosunlarý çöl çiçekleri rengarenk tuz maðaralarý ne çýkarsa bahtýma
iþte içimin gül rengi bu gülen rengi senin kahkahan dam üstünde bir labirent var beni orada ara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.