Ağzın Örümcek Ağı

yaðmur sonrasýydý sanýrým bahçelerde þenlik
sen uyuyordun
rüyana girip saçlarýna dokundum
bir serçe sýçradý dalýndan korktun
oysa benim ellerim þefkat doluydu

ýslak kaldýrýmlar soðumuþ olsa da
sýcacýktý kalbim
o an seni bana getiriyor sandým yaðmur
ne kadar da çocuk ne kadar da masumdu sevgim
göz kapaklarýndan öptüm
aþkým büyüdü

incinen bütün kalpleri seviyordum
denizi mehtabý selvi
uhrevi nakaratlarýn mabeyni
gül olup dualar istediler benden

bu gelmeyen bir merasimdi benim için
akýl almaz þarkýlarla süslenmiþ aynalarý
bana gösterip yok oluþlar çalkaladým
mutluluklar deðdirdim ayak uçlarýna

seni sevmek haberin olmadan
sana ulaþmak sonra
kendime bakýp senin gözlerinden
mutluluða uyanmak

tatlý telaþým
akþama doðru bütün karanlýklarýn unuttuðu
bir sevgili gibi hayatýn karmaþasýný sunuyorsun bana
geçiyorum bu olan bitenden
aðzýn örümcek aðý gibi ama
sen beni içinden seviyorsun.



Sosyal Medyada Paylaşın: