KARA BAHTLI KADINLAR

Henüz ben doðmadan
Köleliðin tüm þartlarý hazýrlanmýþtý benim ülkemde...

Bir de doðacaðýmýz coðrafyayý ve cinsiyetimizi tutturamayanýca!

Sistemin diþlileri arasýnda un ufak olup ezilip gittik bir çoðumuz.

Kimimiz kendimizi küllerimizden yeniden yaratmayý baþarsak da, hayat ayný gücü ve þansý sunmadý hepimize...

’Ah kara yazýlým!’
’Ah bahtý karam benim!’ betimlemeleri en çok kadýnlara yakýþtýrýlýrdý ben küçükken.
Anneler nedense kýz çocuklarýný hep böyle severdi.
Anlayamazdým...

Þimdi anlýyorum ki; kara olan kadýnlarýn bahtlarý deðilmiþ!
Asýl kara olan; toplumun ve ne yazýk ki karþý cinslerin, vicdanlarý, kalpleri ve kapkaranlýk düþünceleriymiþ.

Yansýyan buymuþ kaderlerimize...

Bu coðfrafyada kadýn olmamýn sýzýsýný bir ben bilirim, bir de týpký annem gibi ’kara olanýn kendi kaderi olduðuna inandýrýlmýþ’ baþý eðdirilmiþ ve yitip gitmiþ kadýnlar bilir.

Þimdi ne zaman geriye dönüp, kaybolmuþ, ’kederi kaderinden büyük’ olan kadýn mezarlýklarýnda dolaþsa ellerim; ellerime sadece acý bulaþýyor...

Yitirilip gitmiþ hayaller, umutlar...

Kapalý kapýlar ardýnda sözde nikah adý altýnda istismar edilmiþ duygular, vücutlar.

Bir sülaleye köle edilmiþ, aþaðýlanmýþ çocuklar.

Ve hevesleri, aþklarý yüreklerinde patlamýþ genç kýzlar...

Ah mutluluk!
Ah aþk!
Ah heyecan!

Þimdi ben sizi týrnaklarýmla hayattan zorla kazýsam, alsam!
Sahip çýksam!
Bir kuþ gibi göðsüme bastýrsam!

Unutturur musunuz ki’ Beynime çivi ile kazýnmýþ bana her an acýmý, utancýmýzý hatýrlatan o on sekiz kelimelik cümleyi!?

’Kara bahtlý kadýnlar...’

Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın: