kapý bomboþ üstelik soðuk oturmuþ bir film bekliyorum içimden geçip baþka içlerde sarmaþýk duruyorum burada
uzun soluklu bir konuþma olmayacak zamaný sayma sabýr erdemdir sen, þiir iþte, dedin yanýlýyorsun dedim, þiir acýyý baðýrmaktýr kýrk yýl sustun henüz doðmamýþtým sardunyalara baktýn konuþtun sesin kimseyi öpmedi.
hikâyelerini ardýnda býrakan his bir ân’ýn hayaliyle geçtim bütün zamanlarý her þey yerini bulmuþ gibi herhangi bir kadýn bir yerlerde adam ümidi besledim belki bir gün ýssýzda avaz avaza biliyorum sonsuz bir uçurumda es’im ben kendi kuyusunun taþlarýna çarpa çarpa insan insana benzediðinde huzurla uykuya varýlýr son kez
nereye gidilir ki zaten sardunya otobüs garýnda iki valiz dik dik bakarken hayat bildiðin gibi deðil kaç kez aðlamak yok dendi de sesin çýt demesin diye sustum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jüli d. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.