Þey,ben yokluðunla geçen ; Tüm günlerde adýný andým ki.. Ýlk defa varlýðýný hayal etmiþken Sen,ben ve O, biz oluruz ,sandým ki Haklýsýn layýk deðil, bu can sana Lakin güneþi gölgede býrakan O gözlerine, kandým ki. Ne mizâna,ne Cennete,ne Cehheneme gerek var TANRÝM !! Bizden olmaz dedi, yokluðunun ateþinden Cayir,cayýr yandým ki..
"MEHMET KARAKURT"
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mhmtkrkrt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.