KENDİMİ GÖRDÜM

Kendimle baþ baþa kalmak zorunda kaldim bugün
Uzun zaman olmuþtu görmeyeli
Onu dinlemeyeli
Ürperiyordum açýkçasý konuþurmu benimle diye
Allah var,ses bile etmedi
Ya da bana öyle geldi
Hayli yorgun bitkin ve halden düþmüþtü
Saçlarý hafiften aðarmýþ,
Göz altlarý bir müptezel gibi dalgin ve mordu.
Göz göze geldik ürkek bi güvercin edasi ile sordum ona.
Bu halin nedir seni kimler yordu
Yankýlandi birden bir ses sanki oda bana ayni soruyu sordu.
Tebessüm saçan hali yoktu artýk dalgin dalgin bakýyordu.
Ve benden de o sorunun cevabini bekliyordu.
Oysa biliyorduk bu halimizin nedenini
Herkese yetiþip hep ihmal etmiþtim kendimi
Aman onun cenazesi,þunun hastasi , bunun düðünü
Hiç hesap etmemiþtik zatýmýzý yanlizlikla imtihan olucak bugünümüzü.
Beþ para etmiyecek insanlar için heba etmiþiz dünümüzü.
Neyse olan oldu biten bitti
Bu kadar dedikodu yeter
Karsimda tanýmadýðým biri var, herþeyi bilsin istemem
Zaten laf aramýzda korkunç birine benziyor
Göz altlarý þiþmis, kan çanaðina bulanmýþ bakýþlarý
Ýçi dolu biri bence yüzüne vurmuþ acýlarý
Yere düþmek üzereydi ki ona elimi uzattým.
Elimin aynaya çarpmasý canýmý çok yakti
Ah kendim nasýl da zavallýlaþtýrmýþim benliðimi.


"Mehmet karakurt"



Sosyal Medyada Paylaşın: