Hevesi Kaldı

Bizim eller çok deðiþti sevdiðim
Garip baykuþlarýn yuvasý kaldý.
Bir zamanlar hiç deðiþmez dediðim
Kerpiç duvarlarýn sývasý kaldý.

Eski günler belki biraz zorudu
Bu zorluktan Rabbim bizi korudu
O zamanlar sevgi, saygý varýdý
Ýþte o günlerin havasý kaldý.

Pir Sultan’lar gibi doðru tek diyen
Dadaloðlu gibi sözü tok diyen
Haksýzlýða eyvallahým yok diyen
Yiðit Mahzuni’nin davasý kaldý.

Dünya boþ mezarlýk, insanlar fani
Varmý gidenlerden gelenler hani?
Nerde Çobanoðlu? Nerde Reyhani?
Sen sanma ki Taþlýova’sý kaldý.

Derdiyle hemhal ol bu kutlu çaðýn
Halka saðýr olmamalý kulaðýn
Bu yalan dünyada Halil Daylaðýn
Ne umudu, ne de hevesi kaldý.
Halil DAYLAK
Sosyal Medyada Paylaşın: