Yakarlar Beni

Yazýlmýþ kaderin fazlasý olmaz,
Ne çare çýrpýnsan faydasý olmaz,
Gün gelir, od yanar, çýrasý olmaz,
Bir kuru kibritle yakarlar beni.

Gurbete düþerim nic’olur halým,
Bitmez ki, kör olsun, sorgu sualým,
Ak düþer, kurtlanýr saçým sakalým
Ölürüm, çamurla yýkarlar beni.

Zemheri olur da kaybolur zaman,
Giderim yollarým kapanýr her an,
Zulmeder, katleder, vermezler aman,
Kuru bir dal gibi kýrarlar beni.

Sen orda hasret ben burda yetim,
Kesilir, lâl olur sesim sohbetim,
Takatim tükenir, biter kudretim
Kazarlar mezarým, týkarlar beni.

Sensiz bu dünyayý söyle n’eyleyim?
Dert düþer içime kime söyleyim?
Kimsesiz, gariban bir tek ben miyim?
Zulüm fermanýna yazarlar beni.

Yar banadýr sözün, çekinme söyle
Düþmesin hiç sözün, kahrolma öyle
Yalnýz’a bir köy yok, ne çare böyle
Diyardan diyara atarlar beni.

Sosyal Medyada Paylaşın: