MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Peltek Kuşlar Korosu
Believe_TülAySLAN

Peltek Kuşlar Korosu





Markus’un uzak evlerinden füme kýyafetli
olanýnda Benji!
Beyaz bulut çocuklarýnýn rehin aldýðý o evde
Bende varým.



O füme kýyafetlinin içsel odalarýnýn birisinde
Korkmuþ kalbindeki yaralarý açan
Bir
çocuðun ölü doðumunun içindeyim Benjamin!
Dudaklarý
peltek kuþlar korosunun çocuklarýyla dolu.
Dudaklarýmýn donuk seslerinden
Hepsine içmeleri için su veriyorum.
Sesimle dolu olduklarýný anladýklarýnda
Yukarý doðru göz kapaklarýna kadar çýkýyorum.
Peltek kuþlar korusunun çocuklarýyla
Boþ bir okyanusun
henüz doðurmadýðý bebekleriyle
Kalbine yüzlerce þiir dökerek
Kirpiklerine pembe yüzlü bir aþk iþledik.
Ýþleme seansý bitince aþaðý doðru yürüdük.
Burnundaki küçük köprüsünün sol tarafýnda
Kýrýk bir kemik parçasýnýn aðladýðýný gördüm.
Etrafta melodileri besleyen çok süslü
Renkli ayaklara sahip olan kýrmýzý yüzlü
Bir uçurtma gökkuþaðý ile resital yapýyordu.
Kalbimi ona doðru çevirip
Burnu nefes alamayan bir çocuk için
Renkli ayaklarýndan birisini verir misin
diyorum
Elbette hepsini feda edebilirim diyor.
En cafcaflý renkli ayaklarýndan birini alýp
Küçük burun köprüsüne giydirdim.
Köprüsünün kýrýk kemik nefesi iyileþtiðinde
Çene hattýndan yan dikey olarak çýkarak
Orada ki yanký evine ulaþýyorum.
Sol kulaðýna dolmuþ
Bir kaç mektup nakaratlarýnýn iþitemediklerini
Görünce onlarý alelacele teyelleyip
Çok saðlam bi ses tamircisine götürdüm
ve býraktým Benji.
Tamirci yüksek sesli sarý bir nota ile
Hemen kulaklarýnýn perdelerini dikti.
Duyuyor musunuz demeye kalmadan
Mektup nakaratlarý kalbimden tutup
Saçlarýndan geçen
Siyah yüzlü bir boyaya selam verdiler.
Güneþin alev alev yanan yanaklarýndan
Alýnlarýna kadar kaydým Benji.
Bir tanesinin alnýnda
Tek bir tane boncuklu kýrýþýk çizgiyi fark edince durdum.
Hemen Jaluse’de Hanýmefendinin
Botoks çiçeklerine bir dokunuþ olarak
Kaydettirdim alnýndaki boncuklu kýrýþýk çizgisini.
Oradan uzaklaþtýðýmda
Yanaklarýnda bol aðaçlý okyanuslu
Dantelli çukur balkonlarýna ulaþtým.
Güzel
þýk balkonlara açýlan süslü kapýlar gibiydi
Çukur balkonlarý Benjamin.
Orada
rengarenk dönen uçurum gülümsemeleri
Gamzelerinde oturan Markus’tan saklanýyordu.
Saksýlarýnda boy boy renkli renkli açan
Kuþ çocuklarýnýn bulut görüntüleri
Olaðanüstü görüntülere sahipti.
Her birini þiirlerimin sulu boyalarýmýn
Nefeslerinde saklý tuttuðum
Gökkuþaðýna bandýrdýðým harflerimle besledim.
Öyle güzeller ki
Kalbim tarif etmeye yetmiyor.
Tam kalbimi açan
Bi kuþ bulut görüntüsüne uzanmak üzereyken
O füme rengi odanýn tam ortasýnda bulunan
Kurumuþ gökyüzünün tuvalinden
Markus’un uluyan týrnaklarý çýktý.
Kendimi
Bembeyaz kalbimden çekilip alýnýrken gördüm.
Füme renginde sarkan pencerelerin koridorlarý
Hep soðuk ve karlý Benjamin!
Kar fýrtýnasý yüzünden
Yüzüme ve mektuplarýmý taþýyan karýncalara ulaþamýyorum.
Markus’un iç dünyasýnýn yüzümü ve karýncalarý Kaçýrdýðýný biliyorum Benji.



Ama ondan sakladýðým üç dört kuþ çocuðu
Aðzýmýn ortasýndaki durakta oturuyor.
Onlara kalplerinde yetim olduðumu
Ve yüzünü beyaz bulutlarýn karýnlarýnda
Yüzümde canlandýrmak istediðimi itiraf
ettiðimde
Kuþ çocuklarý aðzýmda çýlgýna döndü.
Hepsi bir aðýzdan
Öpülesi otopside, Markus’un dudaklarý
öldürücü
Öpülesi otopside, Markus’un dudaklarý
öldürücü diyerek
Birden çýðlýk atmaya baþladýlar.
Hepsi kanatlarýný açarak
Ýçimin kanlý tabutlarýna
Çýðlýk atan kanatlarýný ve gözyaþlarýný düþürdüklerinde
Boðazýmýn çukurunda
Markus’un uluyan týrnaklarý bir kez daha çýktý.
Orada kalbimdeki yaralarýmý yüzümden
Yeniden açýp yýrtarak
Uluyan týrnaklarýnda kimsesiz kalplerini arýyan Yetimlerin yüzlerine yüzümün yarasýný dikti.
Hepsini dikiþli yüzümün yarýsýndan asýlarak
Zorla kalbimin üstüne uzandýrdý ve oturturdu.
En küçük yetim kalpli olan
Kalbi yeþilmiþ diye baðýrdýðýnda
Aðzýmýn içinden çýkan bir aþk örtüsü
Markus’un dudaklarýna boyandý.
Onun týrnaklarýnýn aslýnda dudaklarý olduðunu Dudaklarýna boyandýðýmda fark etmiþtim Benji!



Markus, kalbinde uçamayan yetim çocuklarý
Dudaklarýyla avlayan kemik ressamýdýr Benji.
Kalplerimizde kemiklerimizden yapýlmýþ
Kimsesiz elbiselerimizin hepsi
Uçmayý öðrenmemiþ yetim kuþ kanatlarýdýr.



Füme renkli evin her bir duvar taþlarýnýn oyuklarý
Her zaman zifiri ve karanlýk bulutlarla kaplýdýr.
Peltek kuþlar korosunun çocuklarýyla
Hepimizin aðýzlarýmýzda oturan kalplerimiz
Onun dudaklarýnda gömülüdür.
Gömülmüþ ölüm elbiselerimizle
Asla aðaçlarda çiçek açamýyoruz Benji!



Göðün kýnasýna okunmuþ allý morlu ninelerin iþlediði
Beyaz bulutlara karýþmýþ peltek kuþlar korosunun
A n n e l i babalý çocuklarýnýn kalplerinde
Gökyüzü aðaçlarýnda melodi melodi
Rengarenk çiçek açmýþ e l b i s e l e r i n i
Üzerimize býrakmayý
Ve bizi yüzümüzden öpmeyi sakýn unutma Benjamin!









Yarýndan
Çoköncesi


















Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.