Uykuucu

UYKUUCU

çatladý hayatýn karotisi
beni tutan yok
kirpiklerime serilmiþ diplerin krokisi
uçurumotu kesitinden
maviliklere gözucuyum

bayatladý umudun parodisi
gerçek, kemikten bir ok
ritüel mi diyor birisi
korku yutmuþ bir çocuðun
derin rihterli baþucuyum

buza keser elleri, ateþin solstisi
diþkýran düþleri kurmak yok
sonrasý, sudan bir aynaya çarpmak gibi
anlamdýr, boþluktaki sesi
bir meþaleyi yakan kibritucuyum

çatýrdadý, bu eþyanýn hemeostasisi
akrep yürüyüþünde
korku kervanýnda keþifçi çok
yanýlgýdan teþkil belki cümlesi
cankýyýðý nehrine sokulmuþ
bir fikrin ayakucuyum

matlaþtýrdý beni hayatýn mortalitesi
yaþayýþ, bir denence seçilmiþliði
çoktan hazýr bir ok, sanki hýrdavat
farkedilmiyor ölüsü dirisi
fýrtýna ihtimalinde ilk feragat
hayatýn umurunun týrnakucuyum

sýralandý porteye piþmanlýk harmonisi
bir tirat attýr atlas kuvvetinden
yeter ki dökülsün çakýllarý fillerin, yüzünse kil
çizilmiþse herkese bilmediði bir remil
evet, sahibiyim cevaplarýn... sor
yaþam bilmecesinde, hiçlik daraðacýnda ipucuyum

banaydý bu tellal, bu kýyamet seramonisi
maðarayý yýkacak irtifa kuvvetli bir çöküþ
ama deðirmende çarklar týkýr... kalp, akýl tamam
terazi kefelerinde birer anka irisi
dolmasý muhtemel bir testi ile, sabýr döþeðinde
çile dergahýnda, kýyýda köþede uykuucuyum.

Ayfer Karakaþ


Sosyal Medyada Paylaşın: