MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SUÇ BENİM
Mücella Pakdemir

SUÇ BENİM



Kendini suçlama, sen ilk deðilsin.
Çevremde kim varsa satýlmýþ benim.
Doðurmazdý belki, annem ne bilsin!
Kundaðýma akrep atýlmýþ benim.

Beþik kertmesidir hüzünlü yaným.
Onun eseridir her kýrýk aným.
Odur gönlümdeki makûs zindaným.
Güneþim geceden tutulmuþ benim.

Ayran gönüllüymüþ hayat yoldaþým.
Kursaðýmda kaldý aþka telaþým.
Henüz yastýðýma deðmeden baþým,
Meðer yataðýma yatýlmýþ benim.

Toydum, bir hevesle kalbime taktým,
Yüzüðümü ýssýz koyda býraktým.
Ýhanet belgesi saklayacaktým,
Gözyaþý selimde yutulmuþ benim.

Yolum dikenliydi; engeller kat kat.
Hangi yöne gitsem, menzil meþakkat.
Kalmadý dizimde bir nebze takat.
O sebeple kaþým çatýlmýþ benim.

Nedense hep gele attýðým zarým.
Kârýma yazýldý bütün zararým.
Canýmdan, kanýmdan kýymetli varým,
Ömür kumarýnda ütülmüþ benim.

Öyle yalnýzým ki hasret utanýr.
Ruhum feryat eder; sabrým katlanýr.
Garipliðim beni görmeden tanýr.
Gölgem bile öte itilmiþ benim.

Merdivenim kýsa; ipim çürüktü.
Ýyi niyetlerim ödündü, yüktü.
Þu akýlsýz kafam boynumu büktü.
Kahretsin! Vicdaným katilmiþ benim.

Mücella Pakdemir

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.