../ eski-meyen dost

Gurbet elde benim bir dostum vardý
Hüzün veren her þarkýyý severdi.
Önceden diyerek baþlar sohbete
’Yeni’den çok hep eskiyi severdi.


Hiç unutmam bir gün aðlarken gördüm
Usulca yaklaþýp derdini sordum
Önce tütün sonra kadehi verdim
Benim gibi her sakiyi severdi.


Geçip giden yýllarýný izlerken
Anlatýrdý; gözyaþýný gizlerken
Hem susar hem unuttum der özlerken
Kulaðýnda o yankýyý severdi.


Ne giyse yakýþýr bu fit adama
En çok da ayyýldýzlý üniforma
Beylik tabancasý da vardý ama
Silahtan çok kör çakýyý severdi.


Olur olmaz þeye hiç söz vermedi
Hiçkimse diyemez sözünde durmadý
Bir gün olsun þu kalbimi kýrmadý
Sevgiden çok öz saygýyý severdi.


Baðrýný açar kýþ olsun yaz olsun
Yanýk söylerdi þahidim saz olsun
Demli olsun yeter; varsýn az olsun
Bir çayý bir de rakýyý severdi.


Sohbetiyle gönlümü perçinler
Bir düþünür bir anlatýr bir inler
Bazen Gencebay’ý; Neþet’i dinler
Þairlerden tek Baki’yi severdi.


Dostum geçip gitti bu diyarlardan
Unutmak mümkün mü hatýralardan
Þehadet þerbeti verdi Yaradan
Ýsmine þanlý takýyý severdi...


Aðustos 2007’den Ekim 2024’e...






Sosyal Medyada Paylaşın: