yeşil gözler...

ilk kez sokaðýn baþýnda görmüþtü onu
gözlerinde yeþil yýldýrýmlar yýllanýyordu
nedenini bilemedi yüreðindeki heyecanýn
sokaktaki o genç adamdan ayýramadý gözlerini
bir ikindi vaktiydi
ertesi günlerde farketti küçük kýz
genç adam her gün ayný saatte oradaydý
bir gün heyecanla aþaðýya indi o yürürken
utanarak baktý yüzüne
gülümsedi genç adam yeþil gözleriyle
o günden sonra her ikindi vakti
indi aþaðýya küçük kýz
on beþ yaþýndaydý belki henüz
bir gün genç adam baktý onun yüzüne
sonra tutup elinden götürdü deniz kenarýna
mehtap çekilinceye dek gökten
birlikte beklediler sabahý
sonra küçük kýz tuttu evin yolunu hüzünle
lakin biliyordu
ikindi olacaktý yine
sokaðýn baþýnda belirdiðinde genç adam
yanýndaki hanýmýn elinden tutarak hem de
küçük kýz beceremedi aðlamayý
yanýna gitti sordu neden
küçüksün dedi genç adam
kýz hissetti son kez baktýðýný bu yeþil gözlere
sonra belki dedi fýsýltýyla
ama inan bana senin kadar deðil
iþte o gün büyüdü küçük kýz
ve bir daha hiç inanmadý yeþil gözlere...
Sosyal Medyada Paylaşın: