Bir Yar Sevdim Kale'den

Bir Yar Sevdim Kale’den

Bir yar sevdim Kale’den,
Mendiliyle el eden,
Ne alýr ne vazgeçer,
Gel de çýkma çileden.

Kale bin bir basamak,
Olmaz orda yaþamak,
Nazlarý depreþince,
Zordur yâri taþýmak.

Çilem var, derdim büyük,
Aþk oldu kalbime yük.
Bu sevdaya düþeli,
Hiç olamadým ayýk.

Sevda kalbimi ezdi,
Derdi baþýma dizdi,
Güldürmez, hep aðlatýr,
Caným hayattan bezdi.

Bu aþk boyumu aþar,
Aklým yönünü þaþar,
Kýz neyin peþindesin?
Ne tulumsun ne kaþar.

Gül dedim, çattýn kaþý,
Sev dedim, attýn taþý,
Biraz vicdanýn varsa,
Durma, gel sil bu yaþý.

Aþk yola elem döker,
Gönlü girdaba çeker,
Sevdaya akýl yoran,
Baðýnda hicran eker.

Aþk, bir nevi kumardýr,
Ne yarým ne tomardýr
Aklý teslim edene,
Felekten bir þamardýr.

Mustafa Hoþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: