AFİTAB-I PÜR-MELAL

Ey afitab sen misin bana vurgun ?
Çeþminden aðular akar bir bahçesin sen
Gülizar ehlini har alsa da sen uslanmazsýn
Kibir içinde büyümüþ kehribarsýn sen

Etme eyleme cihaný birbirine doladýðýn yetmez mi ?
Kafir ettin sustuk derd ehli dedin eyvallah dedik
Gönlümüze hançeri aþký vurduðundan beri
Senden durduk hep geri

Dýrahtýn meyvesini toplasa kader
Sen býrak bizi bizimle, bize biz yeter
Gelme ey meyus, gelme ey elem
Yazmýyor iþte karanlýða kalem

Ey afitab sen misin bana vurgun?
Kýrklanmýþ bir mendilim vardý
Berceste sýralanmýþ gençliðime
Maun bir koku býraktý

Tabakam sarý ceketim kahverengi
Býraktýðýndan beri bu cengi
Aþk kokar akþamlarý
Çay bardaðýndan arýnýr gelir nefes
Es bakalým deli rüzgar bir daha es
Geçen günleri analým olalým hoþ
Yadýna düþmeyen her an bomboþ

Mendilimde týkýr týkýr öksürük
Bakkal Ýhsan gazete satar
Gökten rahmet yaðar
Mendilimde can ýranýr tene karþý
Bir ben var bende bana karþý
Ahým inletir yeri göðü arþý
Bana sakýn bakma öyle
Suskunum yalnýz geçen günlerime
Elimde sarý püskül ve beyaz matemle
Bekliyorum seni kaderimle
Sosyal Medyada Paylaşın: