DEHLİZ

Yollar da unuttu
Nereye gider bu yolculuk
Tanrý’nýn belleðinde...

Ey sen!
Tenime dokunmadan daha
Nerden bileceksin sýcaðý
Öpmeden dudaklarýmý henüz
Nereden bileceksin lezzeti...

Þimþekler çakarken
Ve birbirine yorgan olmadan göz yaþlarýmýz
Nereden bileceksin sen, yakan tipiyi
Kavuran soðuðu..

Donmaktan kurtulamayan
Temmuz solukluðunu...

Yarasý kalbine gömülü
Þu dünya denilen yarada
Nereden bileceksin bir kurtçuk gibi
Hem yarayý tüketen
Hem kendini semiren umutsuzluðu

Sen nereden bileceksin hem
Bir kez bile düþmeden gözlerimin dehlizlerine
Medusa’nýn taþa kesen bakýþlarýyla karþý karþýya kalmýþ gibi
Boðulmayý kendi nefesinde...

Yaþ bir kütük gibi
Ýnsan olmanýn þartlarýnýn
Çektiðin acýlarla ölçüldüðü bir sistemde
Önce kalbinin
Sonra ellerinin nasýrlarýyla kurumayý
Ve daha da kavrulmayý kendi güneþinde...

Ama bil olur mu?

Zamanýn hangi anýnda
Öncesinde mi dünyanýn
Sonrasýnda mý yoksa
Boynuma geçirilmiþ, yaðsýz
Sen urganýna raðmen, kör
Satmadým hayalini baþka bir dünyaya
Bunlarý da say olur mu
Cehennem günahlarýna

Ki rahat etsin ruhum,
Tanrý’nýn sarmaþýk, çýldýrmýþ oyunlarýnda...

Ben yokum
Ben yokum
Ben yokum

Sen neredesin, onu söyle...

Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın: