KURTULUŞ YAKINDIR
...demini almýþ çay gibiydi yüzü
öfkeli bakýþlarýnýn ardýna saklanan gülüþü
yalnýz bir hayatýn acýmsý dumanýný içine çeker gibi
tedirginlikle soluyor
ve bir yabancý gibi dokunuyordu her seferlerinde elleri
düþündü kadýn; eðer bir þiirse yaþamak
ve onu yaþama baðlayan þiirse hala
o þiir bu gece yazýlmalý
bulutsuz bir gecede
kýrpýp kýrpýp özlemleri yýldýz yapýyordu bir yandan.
diðer yandan
binbir maharetle
adamýn göðüne yapýþtýrýyordu onlarý...
anlaþýlan o adamýn göðünde de hiç yýldýzlý gece yoktu
göðe yýldýz tozu serpilmiþ gibi
o en içli mýsralar þimdi yazýlmalý ki düþündü kendine
aðýr geliyordu
bir þeyler ortak olmalýydý yalnýzlýðýna
hüzünlü gülüþünden yakaladý yüzünü
ve ey kendim de
bil ki; o þiiri yazacaðým bugün sana..
eðer bir düþ ise yaþamak
herþeyden uzak saklý bir kulübede
ve sýcak denizleri barýndýrýyorsa gözlerin,
konuþamýyor, tutulmuþsa dilin
parmak uçlarýnda saklýysa en hüzünlü söylemlerin
görülmez duyulmaz olduysa artýk
ve her þeye,
herkese raðmen
yalnýz ve kimsesizlikten üþüyorsa ruhun
titriyorsa ellerin baþka bir elin gölgesinde
ve ürkek bir kýsrak gibi
kendi içinde büyüttüðü sýrtlanlara esir düþüyorsa tüm benliðin
teslim ol bilene
balýðýn karnýnda Yunus misali
kurtuluþ yakýndýr!
bil ki; en güzel düþlerin bu gece inecektir yüreðine
kutsal bir ayet gibi.
Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.