Azrail

Yaþam denen dünyada
Bir kuru yaprak gibi
Bir orda bir burada
Bitirdim gençliðimi.

Kapýldým rüzgarýna
Savrulup gidiyorum
Umudum yok yarýna
Hayýrlýsý diyorum.

Yeþildi umutlarým
Sararýp soldu birden
Þimdi aklým da yarým
Bilmiyorum ki, neden?

Anýlarým renkliydi
Pýrýl pýrýl ve renk renk
Ve þimdi herþey gri
Kalmadý eski ahenk.

Uzaklaþtým dünümden
Ne kaldý ki yarýna
Korkmam yersiz ölümden
Varacaðým yanýna.

Nasýl olsa ecel bu
Bir gün olsun gelecek
Düþünmeden korkumu
Yüzümüze gülecek.

Bulur beni sonunda
Azrail kýrýtarak
Mezarlýðýn yolunda
Peþimden sýrýtarak.

Mehmet Ali Çýbýklý






Sosyal Medyada Paylaşın: