Sebepsiz yere o, güzelim ormanlar! Yandı, kül oldu! Dumandan gazından maf oldu, ciğerlerim! Bakınca yemyeşil denizdi! Uçsuz, bucaksız bir göldü! Güzelim ormanlar, yandı şimdi! Yeşildi, o an, kap kara oldu! Bütün canlılar hep birlikte öldü! Bütün tabiat çöl oldu! Sadece tabiat değil insanlıkta birlikte öldü! Yanan ormanın dumanından yandı ciğerim! Yaban hayatın eviydi orman! Hem rızkı, hem derdine derman! Modern hayatta hepsi yalan! Tabiattı canı olan! Gelecekte ki, hayattı yanan! Börtü böcek, yok oldu o, an! Her seferin de insanoğluydu, kahrolan! DİNÇER DAYI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.