Hicran sökün edince!

Artýk

Filizlenmiyor sinemde þevk,

Sen hicran içinde gözyaþlarýnla nefeslenince.



Hadsiz

Yüküm artýyor söz etmesem de,

Kalbim çok titriyor her ne kadar sabretsem de.



Nihayet,

Bende anladým çok geçse de,

Sevgi yüreðe nakþedince, elden gelmiyor iþte.



O vakit,

Hýçkýrýklar sökün etse de,

Ruhum dirliðinden vazgeçse de, hüzün benimle.



Gel yaralým,

Bahtý karalý sevdalým,

Vazgeçelim bu tutkudan desem de sakýn inanma.



Kendimi

Avutuyorum iþte acizliðimle,

Yüreðim her ne kadar nedamet etse de sessizce,



Ne zamana,

Ve ne de nasipteki kadere,

Ýradem seninle lakin yinede olmuyor her nedense,



Aramýzda

Çok engeller var sýralý,

Ben sana nasýl anlatýrým ey bahtý karalý olan sevdalý,



Kalbim

Seninle, ama kiminle davalý,

Ömrün kalanýyla bu hicran nesillere çok anlatýlmalý,



Yazýlan,

Mýsralar gözyaþlarýyla okunmalý,

Sahifeler sukut içinde harman olmalý ve caný yakmalý,



Ýbret

Ýçinde nefesler tutulmalý,

Aþk, hakkýyla anýlmalý, ruhi olduðu hassaten anlaþýlmalý,



Düþlerin,

Kuruntusuyla anýlmamalý,

Zevkin girdabýnda boðulmamalý, ulviliði hakça solunmalý…







Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: