kim bilir zamanýn atlý arabalarý dað baþlarýna süzülsün diye çamurlu ýrmaklarýn gözelerinde bir katre kibir ýslanýyordu belki güzelliðin cazibesine kapýlsa da yaprak hüznün acemiliðinde boðulacaktý rüzgar özgürlüðün kanatlarýnda uçarken bütün kuþlar kendisiyle gülecekti seninle gülmeyen ve biz olabildiðince dozundaydýk her þeyin aykýrý günler olsa da cebimizde çiçekler içindeydi kalbimiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
barane Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.