NEVBAHAR

Sözlerin dokunuyor zülfikare kýrma gönlümü ey yar
Öyle yangýnlar saldýnki hayatýma
Ellerinden ölümü içerken yudum yudum
Yaðmurlarda ýslanmýþ ýþýðýn içimde söndü yar

Fýrtýnamýdýr gözlerin dað baþlarý gibi duman duman
Yeþermeden bahçelerim açmadan güllerim
Çektin hüzün perdelerini gözlerime gelmeden nevbahar
Gün ýþýðýnda eriyen çið damlalarý gibi hayalimde kayboldun yar

GönLüm nevbaharlarý beklesede
Kör bir düðüm gibi canýmýn çekirdeðinde duruyorsun yaR
Ýçimde menekþeler solsada hayallerim beyaz
Sensizim avareyim sanma, nevbaharým yakýndýr yar

Yine radyolarda bilinmeyen aðrýlý þarkýlar çalýyor
Gökyüzünde yýldýzlar nemli daðlarýn kahkülü darmadaðýn
Resimlerde kaldýn sarardý yapraklar sesin duyulmuyor yar
Sihirli akþamlarda silindi hayalin artýk bana kalan yepyeni nevbahar
KATYA
8.10.2024
Sosyal Medyada Paylaşın: