Kostak
-Gelmeni çok isterimde, nasýl geleceksin? Þarabýn þehvetiyle sýzmýþken gece
Yýldýzlar kendinden geçmiþken
Bir yaðmur bulutu gibi çýkarým yola
Belki bir seher vakti, belki bir akþam üstü
Avuçlarýna dökülürüm
Korkmam haramilerin okundan, kýlýcýndan
Dokuz kavmin barbarlarý pusuya yatsa
Yedi koldan yedi kavim beni taþlasa
Gözünün gördüðü hiçbir þeyden korkmayan Hamza gibi
Kör býçaðýn üstüne yürürüm
Yanmak hünerse…
Her yangýnýn rahminden ben doðar
Ateþle barutu seviþtiririm
B’ela gözlerine kavuþmak için
Zemzem olur
Kýzgýn kumdan fýþkýrýrým
Yeter ki sen çaðýr beni, yeter ki sen gel de
Günah olsan
Günahsýz secdeye dururum sana
Ardýmda cennetler býrakýr cehennemine koþarým
Çorak çöl olsan
Muson olur
Yaðarým dudaklarýna
Kostak ýrmaklar gibi hep sana çaðýldarým hep sana...
Zaman denen arsýz çengi, soldursa da siluetini
Ben hiç soldurmam sevdamýn rengini
Kum fýrtýnalarý dizilse yollarýma
Akrebi, çýyaný yolumu kesse
En kallavi fýrtýnada bile uðramam baþka bir limana
Daðý daða kavuþturana yemin olsun
Ýki elim kanda olsa
Kirpiðin birbirine kavuþmadan
Ben kavuþurum sana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.