Korku, ip salmýþ karanlýða Çürüyen yosun kokusu boðuyor denizi Ýnceden inceye bir fýrtýna, bir ses yükseliyor Yanký yüzüme vurup geri dlönüyor geldiði yere Gittikçe hissediyorum denizin kokusunu Basamak basamak öfke, çise çise soðuk Damla damla ölüm. Yanký dönüp geliyor gittiði yerden Baðýrmak istiyorum, Korku izin vermiyor Ve yine karanlýk, hep karanlýk Yeterrr artýkkk! 12 Nisan 1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
sessizliginsesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.