Ey gönül, duy sesimi, aþkla dolu bu sözü, Her nefeste gizlidir, hakikat alem özü Bir an olsun ki dönme, bu kutlu ulvi yoldan, Sende saklýdýr Sen’lik,sarsýn seni dört.koldan.
Her adýmda bir sýr var her demde sýrlý bir ders, Hakikate ermek mi , vuslatý bulmak heves. Yollar yorgun kýlsada,yok dinlenme zamaný Ruhun aþkla yanarken, tükenir mi dermaný?
Deryada bir damlayým, bir tek zerreyim kumda, Varlýk âlemindeyken, faniyim ben aslýnda. Aþka gelir ya "Hü" lar , aþkla bulur yokluðu, Bulanýk sudan kurtul, al deryada soluðu.
Ey aþkýn kor nutfesi sensin öze hürriyet, Gönüldeki gizli dert, olur zanna saadet. Küller içinde yanar, hakikatin ateþi Bir anlýk fani âlem, ebediyet güneþi.
Her adýmda bulurum benim Hakkýn aþýðý. Karanlýk ortasýnda, bulurum nur ýþýðý O ýþýk ki Özünde kaydederde irada O ýþýk ki, kalbime düþüp erer murada.
Aþk nuruyla kör olur gözüm görmez cihaný, Bütün varlýklar sýðar,olmayaný olaný. Býrak aklý kenara, kalbin dinle bu defa, Varlýðýn ne ki senin, aþk olmadan hep cefa
Neyler ki garip insan, Hakkýn aþký olmadan, Ömür dediðin zahir,kalýr bir toz ve duman. Sýðmaz dünya, gönlümün ummaný deryasýna, Her þey fani, yalnýz aþk kalýr kalýr ten boyasýnda
Ey gönül! Tutuþ aþkýn kordan nar ateþinde, Her dem varlýk içinde yokluk bulunur sende. Hakk’a giden bu yolda erir de geçer özün Gönül ki yanar daim Hu olsun özün sözün.
Bakma zahiri dýþa, kendine dön, içini gör, Her nefeste tecelli Hak ilmeði vuslat ör. Aþk sarhoþu olmuþsun divane kalmýþ gönül, Hak yolunda öter ya gülistanlarda.bülbül.
Göz görmez belin bükük,ne zamana doðrulur Varlýk dediðin yalan, zaman ile yoðrulur. Her adýmda uzaklaþ, kendi öz benliðinden, Ölüm ayýracak ya ,teni sen senliðinde Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavi66 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.