Ben aðlarken
Siz uyuyordunuz
Kýçýnýzda pireler uçuþuyordu belki...
Filistinliler ölüyordu
hiç düþünmeden çocuklarýyla birlikte
havada kan ve barut kokusu
çiçekler boynunu bükmüþ
bozulmuþ tabiatýn dokusu...
Ben aðlarken
siz sokaklarda kahkahalar ile
birbirilerinize
belden aþaðý fýkralar anlatýyordunuz
onlar da belden aþaðýsýna belden yukarýsýna
ayrým gözetmeden ateþ edip
hayvanlaþýyorlardý...
Zulüm artýk sýðmýyordu
hiç bir coðrafyaya hiç bir þehre
oluk oluk
kanlar akýyordu
dönüyordu sokaklar kanlý bir nehre...
Ben aðlarken
yastýklar yorganlar bile nasibini alýyordu
geriye sadece zalimlerce katledilenler
ve vaat edilmiþ topraklarýn
hayalleri kalýyordu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.