O karanlýk yaðmurlu günde seni görünce Ordularým saraylara yürüyordu bozkýrdan Yaralý bir savaþçýydým ayaða kalkmam için Destek almam lazýmdý ceylan bakýþlarýndan Çünkü kalbimi yerinden sökmem gerekiyordu Öfkeyi topraða gömmem gerekiyordu Zannetme sýr dolu karanlýklar içinim Yurdagül’üm sadece haksýzlýðadýr kinim Unutma her þairin bir yaný savaþçýdýr Unutma her þairin ruhu fýrtýnalýdýr Þunu bil ki bu þehri kolay kolay terk etmem Þunu bil ki sevdiðimi yalnýzlýða terk etmem Eðer durursa yaðmur sararýrsa ekinler Ellerimin kelepçesi tutarsa ellerinden Nikotin gibi sýzar nefesim nefesine Sen de bir þair gibi düþünmeye baþlarsýn Neden böyle pervasýz seviyorum anlarsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.