Boþa geçen hayatýmýn anlamýydýn Bir kývýlcým gibi çakmýltýn yüreðime Sonra sönmez ateþ alev oldun Adýný derinlere kazýdýðým Bir kadýn vardý bir zamanlar sol yanýmda Satýrlarýmda anlatmaya kalktýðýmda Dilim ve aklým yetersiz kalýyordu Ýçimde yaþayan böyle büyük aþký Satýrlara sýðdýrmanýn da imkaný da yoktu Her gün kalbimin içinde büyüttüm Aþkýný sakladým korsan bakýþlardan Geceye mahkum düþmüþ Yorgun bir sabahýn ýþýklarýnda buldum Hasret kal denizlerime yunus gibi Her þeyi bitirdin zaten ansýzýn gidiþinle Diþlerimi sýkýp,dudaklarýmý kanatýp Zor olsa da kalbimn sesini dinliyorum Sana söylediklerimi bir kenara attýn Kadehimde demlendi yalnýzlýðým Kendine inadý dost bilmiþ yar Bakýþlarýný batýr baþka gözlere Kalbini yabancý ellere verirken Bitti mi sanýyorsun içinde ki hüzünlerin Hep dýþardaydý deðil mi gözlerin Gözyaþýnla söndürürsün artýk Ýçindeki yangýnlarýn közlerini Yüreðimin semasýna astým seni Artýk bakmasýn gözlerin gözlerime Yok bildim ellerimi tutmayan ellerini Çýðlýklarým çýnlatsýn kulaklarýný Yýkýlan hayallerini toplarsýn Gittiðin þehrin kaldýrýmlarýndan Üzerine suskunluðu giyersin ütülenmiþ gömlek gibi Yüreðine sunmuþtum bir aþkýn hediyesini Sen bir türlü bilemedin kýymetini YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.