Sormayýn neden böyle bu mahsun bakýþlarým Hüzünlü gözlerimde ellerin izleri var Söküldü yüreðimden sevdalý nakýþlarým Acýtan sözlerimde dillerin izleri var
Yaralýyor ruhumu kanatýyor gerçekler Solan gönül bahçemde boynu bükük çiçekler Ýçimde fýrtýnalar ve çakýyor þimþekler Tutuþan közlerimde küllerin izleri var
Zemheri kýþlar gibi yaþýyorum dört mevsim Ruhum buzla örtünmüþ eritmiyor nefesim Gönlümde kalmadý ki yaþamaya hevesim Kalbimin gizlerinde kullarýn izleri var
Hep böyle mi sürecek bu kendimle savaþým Dayanmaya gücüm yok Çatladý sabýr taþým Bana yarenlik eden olmada ki yoldaþým Þu yorgun dizlerimde yýllarýn izleri var.
Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.