Bitti iþte Eylül de bitti Ekim’e yetiþmek için aceleci yapraklar sarardý tutunduðu dala veda ederek ayrýlýyor birer birer öyle ki bir mevsim boyu þahitlik ettiði sevgi sözcükleri ayrýlýklarýn hüzünlü rüzgârlara býraktý yerini
ne zaman kirpiklerim ýslansa rüzgârdan olsa gerek der dugulanýrým bir yara açýlýr bir dal kýrýlýr bir boþluk doðar ve rüzgâr dokunur sararmýþ tenime
dur gitme dese de Eylül Ekim’e serçeler fýsýldar kulaðýma umut et diye Ekim’de temkinli bekleyiþ sonbaharýn göçmen kuþlarla bitmek bilmeyen vedasý nihayet son bulur
bir yolculuk baþlar bir tohum dikilir umuda ve uzunca bir bekleyiþ va bahar gelir Ekim’de dikilen umutlar Nisan’da yeþerir sevgiyle barýþa
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.