GELMİŞİM SONA

Dizlerim yürümez, dermaným yoktur.
Ben bende deðilim, gülmüyor yüzüm.
Yürek parça, parça, gözde fer yoktur.
Kýrýldý tellerim, çalmýyor sazým.

Bir nefeste geçti, þu koca ömür.
Þu can azaptadýr, yavaþtan ölür.
Elbet bir gün azrail, canýmý alýr.
Önceden yazýlmýþ, bu kara yazým.

Mutluluk uzaktýr, elim varmýyor.
Gençlik bir dem’ imiþ, aklým ermiyor.
Geçti o güzel günler, geri gelmiyor.
Çaresizim artýk, yanýyor özüm.

Seher vakti dalarým, maziye þöyle.
Artýk boþ geliyor, þu dünya bana.
Ah çekip dertlerle, gelmiþim sona.
Maziyi andýkça, donuyor kaným.

Artýk aðlasam, gülsem ne fayda.
Ne insaf merhamet, kalmadý yarda.
Þu yürek parem bak, yanýyor korda.
Son demlerdeyim, geliyor sonum..






Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: