Dilimin Uçurumuna Gelip Açan Papatya

nefes almak kadar hak
vermek kadar görev bilmiþken varlýðýmý
ateþkes imzaladým
ölümün soðukluðuyla
yaþamýn sýcaklýðý arasýnda

ýrmaklarýn çaðýltýsýnda coþan damlalar gibi
gözlerinin çaðlayanýnda yýkandým
sevdaya tutulmuþ limanlarýmla
mühürledim kapýsýný barýþýn
dilimin ucuna tüneyen sevgilere
ihanet sancýsý deðdi

geceye býrakmýþken
hüzünbaz iklimlere komþu bir sevdayý
eteðinde daðlý bir kavmin inkara uðramýþ çocuklarýyla kýzýl umutlar ektim
kavganýn çorak topraðýna

sessiz bir gidiþin inkarýdýr bu
aklýn tutulmasý çýldýrasýya
pusmuþ gözlerime bakma ey sevda
dilimin uçurumuna gelip açan papatya

ayaklarýmda nasýrlaþmýþken
bir ömrün kanayan anatomisi
toprak avuç avuç kazdýkça ruhumu
yýllarýn yorgunluðunda mayalanan
dem tutar bizi

yüzüme yokluðunun buðusu deðdikçe
tutam tutam özlemek koparýyorum
adýn özlem dolu mey oluyor
aklýma türkü kazýyorsun
gece aheste düþerken döþüme
düþlerime örgütlü kuþlar konuyor


Sosyal Medyada Paylaşın: