PÜRİTEN

ellerinde keseleriyle
köþebaþlarýný tutmuþ tellaklar
aklamayý düþünürken ruhlarýn yapýþkan cüretini
zýplatmak deðildi derdim
çarklarý bozuk bu gerçeði
k/iri kalmýþ gövdesine
ne yapsam giydiremiyordum aklarý
elleri özgürlüðünü ilan etmiþ katildi gece
soðuk nefesin buna þahitti saðýr dilsiz


dilimle d’övdüðüm dinime
bulanmýþ cerahatý temizlerken
adamlar ucuz hayaller satýyordu
kimse ölmemiþti üstelik
ucuz inanýþlara pahallý bedenler ödemekten
hepi topu binlerce gerçekti gömülen


avucumda lisaný bozuk tabletler
þimdinin teknik arýzasýna
sümerce cümleler döþüyorum
yurdunu terkeden beyrutun aðzýna
ruhumun ütopik diyarlarýnda
bedenime distopik acýlar musallat olduðunda anladým
ki
paralel bir evren vardý
ruhum yaþýma paralel büyümezken


artýk
ne yaparsan yap
çýkmayacak içimden bir aþk tanrýsý
bu topraklarda
nic(h)e ölüm kýtlýðý yaþanýrken
ve kilitlenmiþken tüm bahisler insanlýðýn kaybýna
en iyi rolü iyilik kaptý


ve sen bu þiirin sularýnda gezerken
çoktan baþýna sarmýþ olacaksýn belayý
neyse ki tanrýlar görüyor seni
bir el vermeleri yetecek
býrakýn bilim denen zýrvalýðý
þüphesiz
ç’aðýn muhafýzlarý
ellerinde silikon tabancalarýyla
bekliyor olacak
patlamýþ dudaklarýn arasýndan sarkan kazayaklarýný

Sosyal Medyada Paylaşın: