Paradise zifiri karanlýkta karanfil koparan
Ölü cesetler taburunu tutukluyor.
Deli bir peygamberin gölgesi vuruyor tutuklulara.
Tutuklama kararý
Kalp kapakçýklarýmýzý
Demir parmak arkasý dövüyor.
Ýçimizde yüzlerce jilette bandýðýmýz
Darbeli çocukluðumuza
Binlerce kurþun sýkýyor
Camdan aþaðý kalkan ölü otoban takvasý.
Sabahýn köründe kalkýp yürüyüþe çýkýyorum
S i z s i z.
Gözümden geçen bir tütünü kovalýyor
Gün soyumu karýncalar.
Ýyice ayakkabýlarýmýn içine sýðýnýyor
Ellerimin avlusunda biriken
Duman altý bulutlarý.
Ciðerimin yanýðýný
Enzimin mezarýndan üfürüyorum.
Üfürüðümden yükselen gözyaþlarým
Kalpsiz tabutuma
Çapraz düþüktüklerinde ölüm sýnýrýný aþýp
Caddelerinin anasýný aðlatýyorum.
Göz kapaklarýmýn kontrolsüz hýzýyla
Takvanýn hýz merasimde duruyor
Yaþ krizlerim.
Onun elinden tutup
Soðuk trafo kavþaðýnda bekliyorum.
Önümden atlý seyir defteri geçiyor.
Aðzýnda bir geyiði okuyor dudaklarý.
Kirpiklerimin üstünde takvaya yalvarýyorum.
Aðzýmda kalbimi sýký sýký tutarken
Ölmekten korkmuyorum diyorum.
Kalp þalterimin intiharýný duyuyor
Ekmek toplamaya çýkmýþ delilik balkonlarý.
Anarþist bir kýrýlým yaþýyorum ekmek
teknelerinde.
Alsancakta deli bir baþý kovalarken
Hira’nýn tam ortasýna düþüyorum.
F’nin kalbi çýplak kalýyor orada.
Üstüne toprak atýyorum.
Yeþilleniyor çýplaklýðý.
Gece saçlý arabi kadýnlarýn içinden
Onu asýlýp çýkarýyorum kendime.
Ölmekten korkmuyorum.
Nüfussuz hürriyetlerimizde diye
Baðýrýyorum
Göðü uçuran Paradise’a.
Biz üç kiþiydik ben F’ ve Benji.
Annelerimizin karnýnda çalýndýðýmýzda
Benji Kudüs’ü yiyordu
F’ Soraya’yý
Ben hem Kudüs’ü hem Soraya’yý
Katlediyordum.
Camdan yukarý doðru kýrýlýyor
Kalplerimizin ince fay hatlarý.
Ýncecik sýð sudan oluþan cebimizde tuttuk
Jiletten kalelerimizi.
Üzerimize yedi asýr önce göðü çaktýlar.
Uçtuk kuþ olduk.
Kalplerimizi aminledi Ýsa’nýn çivi s e s l e r i.
Ses perdesi içinde b i z yoktuk.
Kýrýlmanýn içinde bir yaþam ölüyor
Matemsiz.
Ölümü öpüyor bir yastýðýn duvar içi.
Orada kurþun arasý sanki kalplerimiz
Atýyor gibi bir þeyler oluyor.
Topraðýn altýnda kalýp üþüyoruz.
Tüm yetim öksüz silahlar alev alýyor.
Alevlerin fay giriþleri
Kalbimizden öptüklerinde
Çoklu kýrýlma mezarlarýmýza yatýrýlýyoruz.
Ölü ceplerimizi yýkýyor toprak üstü ruhu.
Ölüp sýðamamýyoruz
Çocuksu yüzlerimizin üzerinde açan
Ruhullah mahremiyetlerimizin takvasýna.
Anarþist bi kýrýlmanýn
Takvasý ve kalbi y o k diyorum Paradise‘a.
Hiç kendimize aðlayamadýðýmýzda
Açýktýk!
Paradise’sýn kalbini kemiriyor.
Ölü ç o c u k
Doðuran a n n e sularýnýn hacýlarý!
03’ekimýsýrýðý
ölümgeçiþkapýsý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.