Duydum da inanmadýn adamýn yaptýðýný,
Ateþ atýp güneþi kýzdýrýrmýþ bu Osman.
Yorgun düþen Kameri günbe gün kaptýðýný
Gizli gizli cebinde gezdirirmiþ bu Osman.
Bülbüle dil olurmuþ, ezgili sözleriyle
Her hazzý tamam eyler, fýrdöndü gözleriyle,
Esermiþ deli deli dandini kozlarýyla,
Hayalleri düþleri azdýrýrmýþ bu Osman.
Aþka kavruk ruhuyla oynatýrmýþ bedeni,
Kýrmýzý bir sükutla kurgularmýþ nedeni,
Diplerden çýkartýrmýþ döndürürmüþ gideni,
Kemeri bel altýna büzdürürmüþ bu Osman.
Kurþun kadar yakarmýþ, sokarmýþ akla acý,
Gökten mehtap indirip, sürdürürmüþ ilacý,
Kayyum olur tenlere, bulup yerlerde tacý,
Omuza baþ koydurup bozdururmuþ bu Osman.
Lafý dilden muzdarip, esnettikçe esnetir,
Sonu malum menzile, tutup atar kaynatýr.
Anlattýkça Birisi göbeðini oynatýr,
Peþ peþine alayý dizdirirmiþ bu Osman.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.