Ne diyordu Sabahattin Ali
"Yaramýn nerede olduðunu biliyorum
Yalnýz bir yerlerim çok acýyor.."
Kalbimin münzevi tesellisinde
Yüzüme yansýyan ay ýþýðý geceden
Esmer asýllý bir rüzgar saçlarýmýn tellerine takýlýr.
Mevsim Sokrates ayazlý þiir kokusu
Sen varlýðýna gökkuþaðý zamanýyla
Hasretin
Hüzünlerle kanamak oldu
Hiçbir düþ zerre deðildi
Hiçbir sabah tebessümlü
Hiçbir gece hafif olmadý
Bildiðim bütün tenhalar
Uçurum enkazlara gidiyordu
Bir kez daha tökezlendi aþkýn ayaklarý
Her yer yaðmurluydu
Duvarlardan iniyordu ýrmaklar boyu suskunluk
Yoktu sana söyleyebileceðim bir aný
Küf yansýmalarla hüzün topluyordum
Aðlamaktan kaçtýðým anda yakalandým yaralarýma
D/üþüyordum dudaklarýndaki Z dönüþünden
Her seferinde gülüþün ucundan tutup kalkýyordum.
Milyon kez yaþamaktý
Oysa ki
Seni bir kez görebilmek sevgili.!
Eflâtûnî aþkýn
Paragraf baþlarý bitmek tükenmek bilmeyen
lir yaþlarýyla..
Virgüller kayboluþumun biley taþlarýydý hüzünlerde
O kadar çok nokta koydum ki kahrolasý olmayýþýna
Sonunda müsvedde oldu sözcükler
Benim dilimden sökülen adýnýn harfleriyle.
Ýnzivaya çekilmiþ kaburgasý kýrýk bir sevdanýn geçmiþi bu
Takâtsiz bir umudun yenilgiyle biten hali olduðumda
Benim baharýmdan, senin kýþýna göçen bir kâbileydi özlemin
Resimler çizen babasýz çocuklarda aradým seni
Ýstedim ki rehin kalayým gönül kavminin sürgünlerinde
Cemaline bir gül takýp, sevgi tomurcuklarý adýna yazarak
Hüma efsaneli tutkuyla kaybolmak istemiþtim gözlerinde.
Sonra
Bir karmaþanýn ortasýnda kör kurþunla vuruldum
Anlamalýydýn.
Sevda
Suçlulukmuþ
Bilemedim
Gönül hanedânýmý ateþe verdin.!
Ölesiye takâtsiz düþtüm ki
Þimdi
Çocuk sesli þarkýlar dinleyeceðim
Efsuni bir sabýrla beklediðim vakitlerde.
Ýlk söylediðin duâlý sözcükler düþüyor kulaklarýma
Bütün evreni umuda boyadýðým zamanlarda
Þahit oldu gözlerim ateþe
Kulaklarým kurþun sesine
Zaman aþýmýna uðrarken tanrý aþklarýn
Güneþ uykuya daldý paslý pencerelerde
Çok zaman geçti ömrün yapraklarýndan
Tozlu raflarda yalnýzlýðýmýn adý kaldý
Bir kâbusa daha þahit olmasýn þiir çiçekleri.!
Seni yüreðimde uyutarak
Bilmeyeceksin gönlüm sana tutsak olduðunu
Þimdi
Bildiðim gibi duruyorsun bilmediðim gelecekte
Çatýrdayacaktýr belki geliþinde göðsümün kemikleri
Þubat kýsalýðýnda sevda anekdotlarý yazýlacaktýr yüzüme
Ve kokuna sinmiþ portakal çiçeðiyle
Gileceksin baþ ucu mezar taþýma
Dayan þimdi sözyaþlarýna.!
Gizem/Asi
Öptüðümde kalbini üç kez
Ayetsiz koptu gönül tesbihim
Sil silebilirsen avuçlarýndaki göz yaþlarýmý
. . .
Kýymet gören yüreðinize kalbi teþekkürümle.
’CaNMaYBuL"
seni özlemenin sancýsý bir karanlýða saplanmýþ,
ben özrümü yaðmurlara asarken
dudaklarýma bulaþan keder,
adýný fýsýldamaktan yorgun.
hadi, bu kez de yanýlalým,
hotel dünyanýn notalarý
saðanak altýnda kimsesiz bir ezgiyi haykýrsýn
ve her adýmda yüzüne düþen annenin gölgesi
bir münzevinin gözyaþlarýný emzirsin.
anlamadýlar,
anlamazlar ki
bizim özlemimiz,
her düþte karanlýk sokaklarda büyüyen
çocuksu bir devrimdi.
evet, belki de haklýsýn,
bahar annenin gülüþüne sýðardý,
kardelenleri harcayan zemheri içinde
ben yalnýzca bir sessizliktim,
kendi küllerimde boðulurken.
özür dilerim,
bir anýyý daha yaralayarak geçerken
senin acýlarýný da unutmuþum,
iþte bu yüzden en derinden özür dilerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.