Yolcu yüklü Tranvaylar gibi Depresyon sesleri Ne sinyali var Ne tutan bir freni Gidiyor raylardan Çýngýsý çýkmýþ Beynimin içine doðru Bir vurgu Bir duygu Dur durak bilmeyen Tepetaklak nida Kaçýrsamda ineceðim duraðý Ne fayda Yokki zaten inmek isteyen bir çift ayak Kapatýyorum gözlerimi Beynimde þimþekler çakýyor O sesler Oynuyor mu gülüyor mu Saðdan soldan gelen sancýlar Çarpýyor vuruyor Tepeme tepeme Dayanýlmaz
-istemiyorum vermeyin ilaç -ben böylede mutluyum -acýyý yaþamak sindirmek -uyumaktan iyi -býrakýn beni tutmayýn -depresyondayým -gelmeyin üstüme -etiketim var benim
Uyuþmak istemiyorum Dönsün duraklar tekerrür etsin Garip çok garip Bana benim gibi ruh hastasý lazým El ele delireceðim Kahkahalarýyla boðulabileceðim Bir boþlukta asýlý gülüþümle Gülüþünü bulabileceðim Kontrolsüzce Cilalý bakýþlar eþliðinde Bir ben lazým Hafif çatlak iþte
Evet Bir deniz kenarý Uçsuz bucaksýz mavi Uçuþan martýlar Atýlan oltalar gevrekler Hava mis Balýk ekmek Gazoz Umrumda mý dünya Ben ruh hastasý halimlede mutluyum Deðmeyin dokunmayýn Saçmalayan beni durdurmayýn Ýçime çekiyorum kendimi Ýçini çekerek Seni seviyorum hayat Kendimi de...
yine /yeni /ben ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir umuttula yaşamak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.