Bir yýðýn insan tanýdým Ama hep yalnýzdým Sonra içime hatta dýþýma kapandým Küstüm kendime Bir çeþit olmayan hayat Bir çeþit nargile çekiþi Hayalimsi gece sarhoþu Epeyce göçebe yaþadým içimde Zaten hiç bir þeyin ortasý yoktu Ýnsanlar hayatýmda ya vardý ya yoktu
Sevdiceðim B/ölününce yutulur mu sözler Pencereler hep sana karþý Unutulur mu o gözler
Bir çift karanlýk göze vuruldum Çökmüþ yaþlý gözleri buruþmuþ beyaz teni Kaç el deðdi bilmem ellerine (Ellerini sevsem yeterdi) Kaç yaprak döktü yüreði kimbilir (bi dokunsam hissetsem iyileþirdi) Kurudu belki dallarý (Ýzin versen baharýn olurum)
Bakýþýný yürüyüþünü sevdiðim yâr Saatlerce izlesem doyamam ki hiç sana Sen anlatsan ben dinlesem Yetmez ki zaman bana Bir çift göze vuruldum Sonra kendime sýðýndým Ölünün diriden bir fatiha minneti gibi Seni bekledim Kir/acý alemde Boþ çerçeveme yapýþtýrdým Kabul olmamýþ tek dûamý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir umuttula yaşamak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.