Bana hicran kaldý senden geriye Dökülen yapraklarý sonbaharýn Gidiþin kaldý göz kenarlarýmda Bir avuç dolusu umudum vardý Tükettin; payesi acýydý onun da
Kýrýk bir vazo düþün, Ýçindeki çiçek benim Bir damla sudan ümitvarým Daha köklerine inmeden sýzdýrýr þifamý Ve solar bir çiçek gibi gençlik yýllarým
Payesi yalnýzlýk,bu hicran kokan þehrin Sazý ayrý, sözü ayrý yakayor beni þarkýnýn Kaybolan yýllarým var ellerimden Sözlerinde anýlar yad ediyorum Bir aþk þarkýsýnýn mýsralarýnda kaybolurken
Bir damak tadý mutluluk bulurum diye Girdabýna düþtüm en çetin ýstýrabýn Bu sýrça þehrin kasveti beni boðuyor Mýzrabým aheste çalýyor bu gün sazý Ve benden geriye koca bir hiç kalýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
qraf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.