YOLUNU BEKLERKEN
Yolunu beklerken düþtüm ansýzýn
Özlemin, hiçliðin tam ortasýna
Ýçime iþledi taa gönül sýzýn
Hazan düþtü sensiz gül vahasýna
Seni ben delice sevdiysem ne var
Ne var yollarýna baktýðým kadar
Günlerim karýþtý güz oldu bahar
Kurudum döndüm çöl sahrasýna
Ýlmek ilmek arasam da yar seni
Bulamadým gün yüzünde gölgeni
Dermansýzým bekliyorum dönmeni
Sensiz bitap düþtüm dert deryasýna
Biçare kalanýn dilindeki eyvahtýr
Gönlüm biçare,baþým bedbahtýr
Yaralý gönülden çýkan bir ahtýr
Bilesin muhtacým kul duasýna
Ýnleyen sesimden aðaran saça
Ne gerek var söyle bunca izaça
Bu sesler geliþine yol aça
Yetiþ okunmadan göç selasýna
Bu göç ki bekleyiþin bitiþi
Kim hak eder böylesine gidiþi
Dön artýk sýlana sevilen kiþi
Sonra gidem aþkýn pak edasýna
Yusuf Ay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.