TOMRİS

TOMRÝS

Bir kez tutuþsa ellerimiz
Arþýn gölgesi altýnda
Sular sakinleþir,
Gülüþün takýlýr sol yanýma
Bir bahar vakti gelip çattýðýnda
Göðsümden uçup gider, Amin kuþlarý

Çakýl taþlarýyla vurdular
Kalbimin sahibini,
Sol yanýmda çýrpýnýp duran Hümâ kuþlarýný
Bir gece yarýsý dinlemeden vurdular;
Attýlar bir köþeye ruhumdaki seni,
Senden geriye kalan fýrtýnalarýn sessizliðini
Dinlerim her gece, bir umut diye

Gizimde kayýp bir yalnýzlýk hissi,
Belirir ölüm eþiðime vardýðý vakit
Ruhumun minderine yasla beni...

Tomris!
Ýçimde, en derin de ince bir sýzý
Her geçen gün yakýyor yüreðimi
Nefesim daralýyor, sensizliðin izdüþümün de...

Ruhumda kokan Yusuf dýþlanmýþlýðýyla
Hapsettin beni Züleyhâ’nýn zindanýnda
Hakaret dolu sözlerinle
Ýdam sehpasýna çýkardýn sol yanýmý,
Hakaretin dalga dalga vurdu
Sol yanýmýn sahiline,
Sahilde ölü bir adam býraktýn geriye.

Yüreðimde kor ataþlara sebep olan
Sevdam olmasaydý,
Zincirlerdin sen kokan bütün hayallerimi
Alacasý kanla yýkanmýþ âlemde...

Karanlýktan turuncuya dönüþen kainatýn
Amin kuþlarýný görürüm önce,
Gözlerinin deðdiði her þehirde
Kokunun yayýldýðý Gazze’de,
Göz bebeklerinin al karasýnda görürüm
Bu sevda yakar ikimizi,
Cihan küle döner sözlerinin tesiriyle.

Ama bakamam gözlerinin sülfürüne,
Ölür giderim uçmayý baþaramadýðým
Kanatlarýmý kesip savurduðun,
Yýktýðýn aþkýn köprüsünden
Azat olup gidemem,
Hür býrak ruhumun sen kokan bu þehrini.

Tomris!
Bir gölgeyi sevmek nedir bilemezsin,
Ruhumun nar kokan hatýralarýnda
Þehrim olmayan þehri,
Aramak nedir bilemezsin...

Pamuk ipliðinden yapýlmýþ göðüs kafesim
Sen gidince yýrtýldý,
Tenimin gül kokulu düðmeleri söküldü
Zümrüdüanka kuþlarý havalandý içinden,
Ölüm senin kýlýðýnda yanaþtý yanýma
Ýnceldi göz bebeklerim
Ve en sonunda intihar etti.

Menekþe kokan yaðmurlar vardý
Þehrin ortasýnda,
Her cemre düþtüðünde avuçlarýma
Kan gelirdi, kalbimden avucuma...

Gülüþlerinin deðdiði bu kâinatta
Alnýndan dökülen cemreler hayat veriyordu ruhuma;
Ruhumun ince yarasý olduðunda
Nefesimi kesmeye yemin etmiþti cümle âlem...

Mahþer güllerinin kýzýl buhranýnda
Önce kýrýldý sol yaným,
Zamanýn asi alacalarýna dayanamayan
Aþk,
Sonradan yenik düþtü
Her kýrmýzý aþk deðildir,
Aþkýn rengi kýrmýzý da deðildir.

Aþktan yoksun kalan sabahlar da
Kazýnsa beynimin her hücresine,
Ýsmin, gülüþlerin, sen kokan bu þehir
Bir tümör misali iþgal etse
Tüm bedenimi,
Ardýndan
Gülse gözlerinin kaderi olan gözlerimde...

Elif - Lâ kokusu sindi artýk sol yanýma
Ufuktan haber getirse de melekler,
Özlenen vatan topraðýdýr,
Özlenen ayak bastýðýn tüm topraklardýr...

Kurdun otaðýný yazgýma,
Gülüþünde hazanýn muþtusu
Kalbimde parmak izlerin oluþtuðunda
Eriþecektik,
Yüreðimizin durduðu yerde
Birbirimize
Sonra Mai bir aþk doðacaktý
Gebe kalan bu þehrin zelzeleniþlerinde...

LARDES SYMPRA (HABÝB YILDIRIM)
(11 AÐUSTOS 2024 - 2 EKÝM 2024)
Sosyal Medyada Paylaşın: