Şarkımız silahımızdır

þarkýmýz silahýmýzdýr
“sarýlayým diye sana geldim
oysa gördüm yapraksýz bir dalsýn”
Furuð Ferruhzad

sýðdýðým sen aðaç hýþýrtýsý, hoyrat rüzgar
yolumu sunduðum sen “kuru bir dal, sarýlamadýðým”
dedim: güzelliðimi al hepsi bu!

ayný dikene gül içerek
dalgýn bir karanlýkta ýslýk yýrtarak
Türkiye gibi yoksul bir yalnýzlýða dökülmek gibiyiz
güzelliðimi al!
dedim: tarumar bir bahçeyi süslemek gibiyiz

bitmedi arz etmelerim
özlemek suretli sevmek gövdeli
bir nehre eðile eðile geceyi yontmak
sonsuz merakýmla telaþla yürüdüðüm kýsacýk ayaklarým
bir Basat büyütmek içindi ey medeni!
dedim: sýðdým kentlere, fabrikalara

bir tokluða da sýðabilirim hepsi bu!

hürriyet þarkýlarý mýrýldanalým sokaklarda
þarkýmýz silahýmýzdýr
kitap’a inanç, güleçliðe þükür, iyimserliðe alkýþ
sevmediðim vakit gözlerinde susan Che’yi
bir dað oturuyor karþýma, bak bakabilirsen
dedim: geceyi körelt, desturla!

daðlarýn baþýný duman alsýn
sevda züðürt tesellisi sevgilim
dedim sevmediðim vakitlerde bir taþ göðsümde
sen yýldýzlardaki uðursuz tavrý sil
inançmýþ, þükürmüþ, alkýþmýþ
kara çalýnmýþ yazgýyý sil

geberiyor açlýktan üzgün, yorgun, sabýr yükü çoðulluk
dedim: çiçekli bir aminim sana… kýl beni!

sevgiline emanet ol sevgilim.

AYFER KARAKAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: