koþmakla yürümek arasý adýmlarým
rüzgârlarýn eteðinden yaðmurlara tutuldum
önce saçlarým sonra yüzüm sonra ruhum ýslandý
þýpýr þýpýr ýslanmýþ kaldýrýmlarýn çatlak seslerinden
melül þarkýlar türeten sokaklar heyecanlý neþeli
bense üþümüþ ýslanmýþ karanfil
nemden kaþýntý basmýþ yolcu
eve varsam iyi olacak
sýyýrýp atacaðým üzerimdeki
kalaylanmýþ bakýr havasýný
yine nemden yeþile gövermiþ
eski hallerime döneceðim
bu yaðmur hikayesinde sen yoksun
hangi hatýranýn hangi sözün içinde
saklý incisin bir bulabilsem takacaðým boynuma
renksiz günlerin ayrýlýðýn ipini çekeceðim
ama yoksun yaz bitti güz geçti sýra kýþta
tuz basýlmýþ yaralarýmla baþbaþayým
bir ýþýk bulsam bir avuntunun kuyruðundan
tutacaðým olmuyor gene yoksun
ayrýlýk yalnýzlýkla hükümlüyüm
günler suskun vakitlerse büzmüþ dudaðýný
umursamaz bense yaþanmamýþ bir aþkýn
ince sýzýsý yanýyorum köz gibi içten içe
uykusuz gecelerin kanayan diþlerinden
tekrar tekrar dökülüyorum sabahlara
her aynaya baktýðýmda yüzümdeki geçmeyen
kar yanýðýsýn içimdeki sensizliði sýzým sýzým sýzlatan
...................
ayþe uçar
02102024
04:06